Komende zaterdag is het weer zover. Met een absurde vertrektijd thuis en een pittig vroege vlucht vanuit Bruxelles Charleroi vertrekken Maikel en ik naar Engeland. Waarom, hoe en wat? Dat lees je hier.
0 Comments
Bijna afgelopen. Na 5 dagen hard trainen, heel veel wedstrijden en veel ervaringen zit Eurocamp Barrow-in-furness er bijna op. Morgen nog een halve dag en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Gisteren (donderdag) was een mooie dag. In deze blog een terugblik en een blik vooruit. Na 3 dagen hard basketballen is opstaan om 7 uur toch zwaar. Na een uur werden we opgehaald voor dag 4. Na een goed ontbijt, opnieuw bacon en beans, kwam iedereen samen in de grote hal. Hier werd bekend gemaakt wie er op welke plek zou gaan trainen. Daarnaast werd er ook bekend gemaakt welke spelers er in de Great Brittain vs. Rest Of the World game zouden gaan spelen. Na de bekendmaking van de dames selecties en de mannen selectie van Great Brittain was het de beurt aan de mannenselectie voor de Rest Of the World. Hier kwam de grootste verrassing van de afgelopen dagen want Maikel en ik zaten allebei bij de selectie! Daar lig ik weer. In het bed op mn hotelkamer na een intensieve dag 3. Geen update na dag 2 dus bij deze een samenvatting van wat er de afgelopen 48 uur is gebeurd. Het komt neer op heel veel rennen, hard werken en veel plezier. Mijn laatste blog was afgesloten met de teams die gemaakt waren om te spelen voor de 'camp Championships'. Maikel zit in team 'Cobra's' en ik zit in team 'Knights'. Op maandagochtend (wekker om 7.15 voor een perfect ontbijt) werden de trainingsgroepen bekend gemaakt. Deze zijn door de coaches zorgvuldig samengesteld op het niveau van de spelers. Gold is het hoogste niveau en Blue is het laagste niveau voor de 'seniors'. Maikel zit hier tussen in (team rood) en ik heb de eer gekregen om met gold mee te trainen. In deze groep zitten internationals van Kuweit, de betere spelers van Engeland en nog een aantal anderen. Daar zitten we dan. Maikel en ik na dag 1, terug in onze hotelkamer. Alles in een oranje/zwarte camp-jersey. De Nederlandse kleur is perfect vertegenwoordigd op het kamp. Laat ik een aantal dingen op een rijtje zetten zodat jullie alles begrijpen. Na een vlucht die goed is verlopen kwamen we zaterdagochtend om 11 uur aan op Manchester Airport. Nog een woord van dank aan de stewardess van Ryan Air die mij met mijn 2 meter 7 samen met Maikel gratis op de plek met extra beenruimte liet zitten. Wij zijn daarna de stad in gedoken. Manchester is een prachtige stad en natuurlijk kon een bezoekje aan Old Trafford niet ontbreken. Het gekke aan Engeland is dat ze werkelijk waar alles links doen. Natuurlijk rijden ze links maar ook op de trap lopen ze links en zelfs in liften en treinen. Twee medewerkers van het animatieteam van de Weerterbergen kunnen natuurlijk niet zonder Koos Konijn, dus die is met ons mee op reis.
Mensen kijken me raar aan als ik vertel dat ik nog mee ga doen aan een basketballkamp. Ik ben 21, heb van m'n 14e t/m m'n 18e in Weert Jeugd-Eredivisie gespeeld en daarna op m'n 19e nog een jaar Eerste Divisie. Inmiddels speel ik alweer 3 seizoenen in Stramproy bij BC Aeternitas, één klasse onder de Tweede Divisie. Toen ik nog een kleine jongen was wilde ik altijd al een keer meedoen aan een groot internationaal kamp. Dit is er helaas nooit van gekomen. Aangezien vrijwel alle kampen tot de leeftijd van 20 jaar zijn leek die kans voor mij ook verkeken. Toen ik op internet dit kamp tegen kwam was ik meteen verkocht, aangezien dit kamp spelers mee laat doen t/m 23 jaar oud.
Een week lang basketballen; iedere dag 3 individuele trainingen van een uur op verschillende onderdelen, een training met m'n kampteam (voor het Kamp-ioenschap) en twee wedstrijden met dat team. Ik ga proberen als ik in Engeland zit om dit blog geüpdatet te houden zodat jullie kunnen meelezen wat mijn ervaringen zijn. De website van het kamp: http://eurocampsbasketball.co.uk/index.html |
Hier vindt u alle blogberichten die ik heb geplaatst over mijn ervaringen met basketball.
|